Mickey kwam bij ons wonen op 13 mei 2008. Het was echt een bolletje dons, die ons leven onmiddellijk verrijkte. 
​
Als pup was hij speels, maar toch kwam zijn kalme en wijze karakter toen al naar voren. Dit bleek later, toen hij volwassen was, des te meer. 
​
Mickey was een fantastische hond. Hij luisterde uitstekend - behalve als de deurbel ging, dan waren alle remmen los - en deed alles voor zijn baasje. 
​
Mickey is de reden dat ik in eerste instantie mijn camera kocht en pas jaren later was hij weer de reden dat ik me in fotografie ging verdiepen. Hij was een gewillig model en bleek elke keer weer enthousiast te worden van het poseren. Dankzij hem is de hobby uitgegroeid tot een enorme passie. 
​
Maar Mickey was meer dan een model. Hij was vooral mijn maatje. Hij was de blije gup in goede tijden, en de steun in slechte tijden. Hij voelde alles haarfijn aan en wist altijd op het juiste moment te troosten. Hij was het zonnetje in huis. 
​
Na een lang ziekbed ging het helaas niet meer. Op de eerste zonnige dag van 2020 hebben wij afscheid moeten van ons zonnetje.
​
You were my sunshine
My only sunshine
You made me happy
When skies were grey
You'll never know dear
How much I loved you
But now my sunshine has passed away
​